فلفل سه رنگ

تاریخچه فلفل سه رنگ

در اوایل سال ۱۰۰۰ پیش از میلاد، بازرگانان از جنوب عربستان تجارت ادویه و فلفل می‌کردند. در قرون وسطی، بازوی میانی تجارت فلفل هنوز کاملاً تحت کنترل بازرگانان مسلمان بود، در حالی که شهرهای ایتالیا، مانند؛ ونیز و جنوا با رسیدن ادویه به مدیترانه؛ خطوط حمل و نقل را در انحصار خود درآوردند. حمل و نقل فلفل پرهزینه بود. جاده ابریشم، شناخته شده‌ترین مسیر تجاری، بیش از ۴۰۰۰ مایل امتداد داشت؛ اما فلفل آنقدر ادویه مطلوبی بود که بازرگانان ایتالیایی اساساً می‌توانستند آن را به قیمت‌های گزاف بفروش برسانند. این امر منجر شد؛ فلفل، به عنوان یک کالای لوکس در قرون وسطی در اروپا شناخته شود.

قدمت این ادویه بسیار بیشتر از این مسیرهای تجارت مدرن است.فلفل در یونان باستان بسیار گرانبها بود و به عنوان پیشکش به خدایان داده می‌شد، برای پرداخت مالیات و حتی پرداخت دیه استفاده می‌شد. در رم همچنین از فلفل برای مالیات استفاده می‌کردند. معماران معروف روم به عنوان بخشی از حقوق خود، دانه‌های فلفل دریافت می‌کردند. در قرون وسطی قیمت فلفل برابر طلا بود. قشر مرفه اغلب آن را به عنوان پرداخت اجاره و سایر بدهیها می‌پذیرفتند.

فلفل به عنوان شاه یا ادویه‌ها اصلی شناخته می‌شود زیرا حتی امروزه حدود یک چهارم تجارت ادویه را تشکیل می‌دهد. از نظر تاریخی نیز این ادویه بسیار محبوب بود.

فلفل چیست؟

فلفل یک دانه از گیاه خانواده Piperaceae است که در مناطق گرمسیری کشت می‌شود و معروف به دانه فلفل است که معمولاً آن را خشک می‌کنند و به عنوان ادویه و چاشنی در خوراک‌ها از آن استفاده می‌کنند. قطر میوه تازه و کاملاً بالغ فلفل؛ حدود ۵ میلی متر و به رنگ قرمز تیره است و مانند همه درختان دارای یک دانه است.

انواع فلفل

فلفل انواع مختلفی دارد. برخی از آنها بسیار تند و برخی کمتر تند و تیز هستند. بیایید با انواع مختلف فلفل موجود در دنیا آشنا شویم و از فواید آنها بهره بجوییم.

فلفل سیاه

فلفل سیاه (Piper nigrum) یک گیاه گلدار از خانواده Piperaceae است؛ که معروف به دانه فلفل است. گیاه فلفل گل می‌دهد ولی معمولاً دانه آن، خشک و آسیاب می‌شود و به عنوان ادویه و چاشنی در غذا استفاده می‌شود. فلفل سیاه؛ دانه‌های فلفل سبز پخته شده هستند که پس از خشک شدن کنار گذاشته می‌شوند. آنها قوی‌ترین و تندترین طعم را میان انواع فلفل‌ها دارند.

فلفل سیاه؛ گیاه بومی کرالا، استانی در جنوب غربی هند است. ارجاعاتی به فلفل در متون یونانی و رومی آمده است که بیانگر تجارت باستانی این توع از فلفل، بین هند و غرب است. ویتنام با تولید ۳۶ درصد از کل تولیدات فلفل در جهان و در سال ۲۰۱۸، بزرگترین تولید کننده و صادر کننده فلفل است. فلفل سیاه یکی از پر کاربردترین ادویه‌ها در جهان است. تندی آن به دلیل ترکیب شیمیایی پیپرین است که نوعی تندی متفاوت از خاصیت کپسایسین فلفل قرمز است. فلفل سیاه در امروزه به عنوان یک چاشنی فراگیر و پرکاربرد شناخته می‌شود و اغلب به همراه نمک استفاده می‌شود.

فلفل سیاه خود انواع مختلفی دارد. از جمله؛ Tellicherry، که از جنوب هند می‌آید و طعمی کاملا شیرین دارد. نوع برزیلی این ادویه که بسیار تند است و لامپونگ از اندونزی، که تندی متعادلی دارد.

خواص فلفل سفید:

فلفل سفید کالری کمی دارد و عطر و طعم زیادی به غذا می‌بخشد که ممکن است باعث شود به میزان کمتری از نمک استفاده کنید. فلفل سفید؛ دارای مقادیری ویتامین C، کلسیم و آهن است. بیشترین ماده معدنی کمیابب که در فلفل سفید وجود دارد منگنز است که ۲ درصد در هر ۱ گرم (۱/۳ قاشق چای خوری) است. فلفل سفید، مانند فلفل سیاه می‌تواند هضم را راحت و تحرک روده شما را بیشتر کند.

فلفل قرمز

یک بوته چند ساله فلفل قرمز؛ که غالباً به صورت وحشی رشد می‌کند، در تپه‌هایی با درختچه‌های شبیه انگور تولید می‌شود. این تپه‌ها معمولاً حدود ۳ متر ارتفاع دارند اما بوته خود در آب و هوای مناسب می‌تواند تا ۱۱ متر رشد کند. این گیاه دارای یک ساقه متصل گرد و صاف است. این گسیاه دارای برگهای سبز؛ تیره صاف، پهن و گلهای سفید کوچک است. گلها به صورت خوشه‌ای رشد می‌کنند. بوته از قلمه‌ها رشد می‌کند، در حدود سه تا چهار سال تا حدود پانزده سال میوه می‌دهد. برخی معتقدند هرچه دانه فلفل تندتر باشد منطقه کشت آن به خط استوا نزدیکتر است.

فلفل قرمز از میوه زمینی گیاهی از خانواده Capsicum تهیه می‌شود. میوه‌ها که معمولاً با نام‌های “چیلی” یا “فلفل چیلی” شناخته می‌شوند، دانه‌های قرمز یا نارنجی آتشین هستند که اندازه آنها به ندرت بیش از ۶ سانتیمتر می‌شود. محصول زمین به رنگهای؛ قرمز نارنجی، قرمز روشن و قرمز تیره است. این دانه‌های فلفل که برای رسیدن کامل روی درختان رها شده‌اند، سایه درخشان قرمزی دارند. به ندرت می‌توان دانه‌های فلفل قرمز را یافت. آنها به طور معمول خشک و آسیاب می‌شوند. این نوع فلفل در هند، آمریکای جنوبی و ایالات متحده کشت می‌شود. “فلفل قرمز” نام ترجیحی برای همه ادویه های فلفل قرمز تند است. فلفل کاین نام دیگری از همان نوع محصول است. برخی از تولیدکنندگان از اصطلاح “فلفل هندی” برای اشاره به انواع تند فلفل قرمز استفاده می‌کنند.

(piper nigrum) که برای استفاده روی میز و پخت و پز فقط از هند تهیه می شد ، اما اکنون در اندونزی ، مالزی ، چین ، سریلانکا ، ماداگاسکار و آمریکای جنوبی نیز کشت می شود. هند با تولید بیش از نیمی از محصول از آنجا همچنان تولید کننده اصلی این ادویه است. از این بوته سه نوع دانه فلفل سیاه ، سبز و سفید برداشت می شود. تفاوت دانه های فلفل از زمان برداشت توت بوته و نحوه پردازش آن ناشی می شود.