گل گاوزبان گیاهی دوساله، بوته‌ای، پوشیده از کرک‌های نرم و نازک یا بلند و ابریشمی و با ساقه‌های ایستاده می‌باشد. این گیاه بومی مناطق البرز ایران بوده و در تمام نواحی گیلان و مازندران، کلاردشت، ارتفاعات کندوان، ارتفاعات چالوس و منجیل یافت می‌شود. برگ های این گیاه نیز همانند گل‌هایش استفاده دارویی دارند. گل گاوزبان دارای موسیلاژ یا لعاب، فلاونوئید و آنتوسیانین می‌باشد و برگهای آن دارای مقدار زیادی ویتامین ث هستند و همچنین دم کرده آن حاوی املاح سدیم و پتاسیم می‌باشد.
خواص گل گاوزبان
برای این گیاه، فواید زیادی نام برده‌اند، مهم‌ترین آن‌ها که به اثبات رسیده و تقریباً تمامی اطبا از گذشته تا حال بر آن توافق دارند؛ عبارت است از:
- تقویت‌کننده اعصاب و روان و حواس پنجگانه، و نشاط آور است.
- گل و برگهای آن تصفیه کننده خون است.
- آرام کننده اعصاب است.
- عرق آور است.
- ادرار آور است.
- کلیه‌ها را تقویت می کند.
- سرماخوردگی را برطرف می‌کند.
- برگ تازه گل گاو زبان برای درمان جوش‌های چرکین دهان اطفال، برفک، سستی بیخ دندان و رفع حرارت دهان موثر است.
- عرق این گیاه برای امراض سوداوی، وسواس و خفقان مفید است.
- دارای منیزیم بوده و از سرطان پیشگیری می‌کند.
طریقه مصرف برگ گاوزبان
برگ‌ها و گلبرگ‌های گل گاوزبان را مستقیما روی پوست می‌گذارند تا از خواص دارویی آن استفاده کنند یا می‌توان آن ها را به صورت خوراکی مصرف نمود. در کشور ما، برگهای گل گاو زبان را خشک می‌کنند و از آن برای تهیه چای، دمنوش و عرق گل گاو زبان استفاده می‌کنند.
دمنوش برگ و گل گاوزبان
دمنوش گل گاوزبان برای روزهای سرد زمستان بسیار مناسب و مفید است. مقدار مناسب استفاده از دمنوش گل گاوزبان برای افراد بزرگسال، تقریبا ۵ گرم در حدود ۲۵۰ سی سی آب و پس از آن می‌توانید چند قطره آبلیمو تازه یا چند لیمو عمانی کوچک به آن اضافه کنید. لازم به ذکر است که دمنوش سرد شده گل گاوزبان خاصیت چندانی نداشته و توصیه می‌شود که یکی الی دو ساعت بعد از دم کشیدن حتما آن را مصرف کنید.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.